Laat ik deze review starten door eerst even de chagrijn uit te hangen. Tot nu toe vind ik al die leader triple changers nogal matig. Eigenlijk best klote. Astrotrain is mij te donker en zijn sculpt zit vol met Siege frutsels. Zijn treinmode is een doos, en als hij een spaceshuttle wordt veranderd hij gewoon in een doos met een cockpit. Tel daar al die guns bij en een karretje dat nergens heen kan en ik wordt er niet blij van.
Blitzwing was bijna nog erger. De robotmode was tenminste vet, maar je eindigt met een tank die veel te blij is om je te zien en een jetmode die blijkbaar vliegt omdat die zo lelijk is dat de aarde hem afstoot. En nu Springer binnenkort in de Studio Series ook een leader wordt kan ik ook zeggen dat hij vies tegenvalt, omdat hij nodeloos ingewikkeld is en je weet eigenlijk niet of je al klaar bent, als je eindig met een iets anders uitziende auto met een propeller er bovenop. Kortom, al die leader triple changers, ik ben er geen fan van.
En zo was ik dus in het begin ook niet blij toen ik Sandstorm voor het eerst zag. Enorme platvoeten met hielen tot voorbij zijn kont. Een enorme rugzak die hem een knoert van een bochel geeft. En dan ook nog eens het toy hoofd, zodat je nu al weet dat we volgend jaar hem nog een keertje opnieuw kunnen kopen met een animatie accuraat hoofd. Het zag er weer naar uit dat Hasbro er werk van maakte om ons centen uit de zak te kloppen.
Het tegendeel is echter waar. Deze Sandstorm is de beste triple changer die we hebben gehad sinds de Thrilling Thirty Springer en Sandstorm van 10 jaar terug. Hij haalt namelijk voor elkaar wat we bijna nooit zien bij een triple changer: hij is goed in al zijn modes. Auto, helikopter en robot zitten uitstekend bij hem in elkaar, hij zorgt er niet voor dat je Emogo zijn video’s moet opzoeken hoe zijn transformatie werkt, en hij is gewoon fun en je centen waard. Ik had het ook niet gedacht.
Laten we maar starten bij de robotmode. Sandstorm ziet er allereerst uit alsof hij al helemaal klaar is voor Koningsdag en ja, hij heeft een enorme rugzak. Nu had de G1 toy ook een soort kano op de rug. Maar in dit geval zit de complete helikopter mode opgevouwen tot een derde van zijn formaat. Dat is nogal een prestatie op zich. En eigenlijk is het ergens ook grappig dat hij een proppelortje boven zijn kruin heeft hangen. Mocht je er echt niet mee kunnen leven omdat proppelors je ouders hebben vermoord ofzo, dan kan je het nog altijd verwijderen via een 5 mm peg.
Ik geef wel maar even toe dat Sandstorm van achteren gezien niet moeders mooiste is. Zijn benen zijn dan wel niet hol, ze ogen toch erg hol omdat er allemaal panelen langs hangen. Maar de hielen houden hem goed stabiel in zijn poses, hij voelt heel lekker in de hand en zijn heupen zijn een feestje. Het is enkel jammer dat zijn hoofd zo weinig kan draaien en zijn borstkas niet lekker blijft zitten, maar zoals ik al met de eerdere triple changers zei: we zijn een stuk erger gewend.
Ook heeft Sandstorm er een kooitje bij gekregen. Het is grappig dat we nu eindelijk iets van een play feature hebben en het zit in de weg als je hem in je vitrinekast zet tussen je andere figuren. Het is geen extra treinwagon of hulkvuisten die overal in de weg liggen. Integendeel, je kan er best mee poseren en het doet ook goed zijn best in de alt-modes.
Over de alt-modes gesproken, laten we eens starten met de buggy mode. Dit is eigenlijk gewoon Sandstorm die stijf op zijn rug ligt, maar het werkt wel. Hoogstens kan je zeggen dat hij veel te groot is voor een strandbuggy en hij rolt niet lekker omdat niet alle 4 de wielen tegelijkertijd de grond raken. Maar hij heeft wel vette rubber-achtige wielen met pins er in, dus al kan hij niet lekker rollen, ze hebben er wel de moeite in gestoken.
Het is daarnaast ook fijn om de kooi terug te zien, die nu daadwerkelijk de alt-mode een stuk sterker maakt. Het wordt een rolkooi, met een lier er bij en een stukje tegelvloer voor onder de alt-mode. De hele buggy wordt er een stuk overtuigender een buggy er van, en in tegenstelling tot zijn triple changer maatjes weet je ook nu wel wanneer de alt-mode klaar is.
Het hoogtepunt is echter zijn helikopter mode. Een cynicus zou zeggen dat je gewoon Sandstorm op zijn kop zet en wat panelen er omheen vouwt. En ergens klopt dat ook wel. Maar het is vooral de kunst hoe hij dat doet. Je vouwt het figuur om zijn eigen wieken heen in een vast volgorde, en het is echt een stukje design magie.
De helikopter zelf doet mij denken aan de Sikorsky MH-53, ook wel bekend als de alt-mode van Blackout uit de eerste Transformers film. Het zou mij dan ook niet verbazen als we deze mold terug gaan zien als een G1 Blackout figuur, zoals ook met Barricade is gebeurd. Wel vind ik het dus enorm zonde dat we niet de gun aan de zijkant van de cockpit er in kunnen steken, alsware de brandstof aansluiting, maar het is wel heel tof dat we de kooi nu direct onder de helikopter kunnen hangen, als een reddingskooi. Een goed geplaatst 5 mm gaatje doet een hoop voor een figuur.
In ieder geval is deze Sandstorm zo veel beter als ik ooit verwacht had. Blijkbaar krijgt Sandstorm in de Generations toylijn meer liefde dan hij ooit heeft gehad als G1 toy of in de tekenfilm. Het doet mij in ieder geval deugd om te zien dat Hasbro zijn design weet te verbeteren en het maakt mij benieuwd of ze zich gaan wagen aan nieuwe versies van Octane of Broadside. Misschien zelfs een Stiletto. In ieder geval krijgt dit figuur van mij een dikke 8,5.
